W czerwcu członkowie naszego Oddziału uczestniczyli w święcie 7 DAK. Poniżej relacja z tego wydarzenia kol. Piotra Dobrowolskiego z GRH 7 DAK.
W dniach 1 – 2 czerwca 2012 r. 7 Dywizjon Artylerii Konnej Wielkopolskiej obchodził swoje święto, upamiętniające walki 1. baterii Dywizjonu pod wsią Hornostajpole 2. czerwca 1920 r. Tegoroczne obchody odbyły się w dwóch garnizonach. W piątek 1. czerwca członkowie GRH 7 D.A.K. udali się do Wędrzyna, gdzie stacjonuje obecnie 7 DAKW, by wziąć udział w organizowanym tam po raz pierwszy, uroczystym apelu poległych.
W sobotę 2. czerwca współcześni konni artylerzyści przyjechali do Poznania – kolebki Dywizjonu, by wziąć udział w mszy św. celebrowanej w intencji poległych, pomordowanych i zmarłych żołnierzy 7 D.A.K. oraz części nieoficjalnej na terenie Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych, gdzie do 1939 r. stacjonowali ich poprzednicy.
W piątkowym apelu poległych wzięli udział żołnierze bratnich pododdziałów – 15 batalionu Ułanów Poznańskich oraz 7 batalionu Strzelców Konnych Wielkopolskich, rodziny artylerzystów konnych, zaproszeni goście ze stowarzyszeń kultywujących tradycje 15 Pułku Ułanów Poznańskich i 57 Pułku Piechoty. Obecny na tej uroczystości gen. Rajmund Andrzejczak, Dowódca 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. Józefa Dowbór Muśnickiego, przemawiając do zebranych żołnierzy powiedział o prostej, ale jakże ważnej rzeczy – nie ma wątpliwości, że ten Dywizjon z września 1939 r. i ten dzisiejszy, to ta sama jednostka.
Sobotnie obchody święta w Poznaniu rozpoczęły się mszą świętą w kościele pw. Św. Józefa, gdzie znajduje się ufundowana przez żołnierzy 7 D.A.K. tablica, poświęcona ich poległym, pomordowanym i zmarłym kolegom. W nawach kościoła stanęły poczty z proporcami 7 DAKW, GRH 7 D.A.K. i Towarzystwa Byłych Żołnierzy i Przyjaciół 15 Pułku Ułanów Poznańskich. Wzorem lat ubiegłych, jej oprawę muzyczną i wokalną zapewnił niezastąpiony Pan Marek Sikora. Następnie, udaliśmy się do Centrum Szkolenia Wojska Lądowych gdzie przygotowaliśmy wystawę poświęconą historii Dywizjonu. Jak w zeszłym roku, jej najcenniejszym eksponatem był płomień do fanfary 7 D.A.K. przywieziony przez Tomasza Stachelskiego. Zaproszeni goście mieli okazję obejrzeć 152 mm ahb Dana, która stanowi aktualnie etatowe uzbrojenie 7 DAKW. Kolejnym symbolicznym elementem powrotu do dawnych tradycji, był pokaz władania bronią białą w wykonaniu Łukasza Karmowskiego na Diakonie. Najbardziej wzruszające momenty przyniosła jednak wizyta Pana Mieczysława Michalskiego. Widok ostatniego żołnierza Dywizjonu całującego zroszony krwią kolegów płomień, symboliczna defilada i oddanie mu honorów, czy krótka rozmowa z Łukim i przywitanie z Diakonem, to rzeczy tak drobne, a jakże wymowne i poruszające. Nie jednemu łzy zakręciły się w oczach. Po raz kolejny wiemy, że trud włożony w organizację święta, zmęczenie i niewyspanie mają swój głęboki sens.
Autor tekstu: Piotr Dobrowolski